We zien ze vliegen ..... Grrrrrrrrrr

10 september 2012 - León, Spanje

Dag 119; 10 september van Sahagun naar El Burgo Ranero 18 km (totaal 2264 km)

Dag 120; 11 september van El Burgo Ranero naar Mansilla de las Mulas 20 km (totaal 2284 km)

Vandaag gebruikt H de nieuwe gelzolen. We hopen dat het nu beter gaat. Het fototoestel hebben we niet kunnen opladen dus vandaag geen foto's. Het wordt een lange, saaie wandeling  weliswaar voornamelijk over asfalt (beter voor de voeten) maar het geraas van de nabijgelegen autoweg horen we dikwijls, helaas. Wel is het de oude koninklijke weg, een authentiek deel van de St.  Jacobsroute. Langs het pad zijn platanen gepland die voor wat schaduw zorgen. We arriveren in El Burgo Ranero, een typisch Castiliaans dorp met huizen gebouwd van leem (adobe). In de hostel laden we de telefoon wat op zodat we nog wat foto's kunnen maken. De gelzolen hebben geholpen. De pijn is weg. S'avonds het bekende pelgrimsmenu gegeten waarbij we behoorlijk geïrriteerd raken door de vliegen. Hierna maar snel gaan slapen om de volgende dag, na een rumoerig ontbijt, snel weer verder te gaan. Het landschap is gelijk aan gisteren. Het pad loopt evenwijdig aan de autoweg. We hebben ook al gehoord dat er pelgrims zijn die het stuk tussen Burgos en Leon overslaan en de bus pakken, maar zo zijn wij niet. Wij maken het helemaal af. Ook vandaag staan er platanen langs de weg met populieren. Halverwege de route besluit H de gelzolen te verwisselen voor de oude zolen omdat ze te plat zijn en te weinig steun geven. Nu gaat het beter. We bereiken Reliegos en lopen door een straatje met ondergrondse woningen. Hierna lopen we door naar Mansilla de las Mulas. We vinden een slaapplaats in de nieuwe albergue die aan het begin van het dorp staat. In de tuin van deze albergue hebben we nog wat reisverhalen geschreven en geplaatst (we worden gestoord van de vliegen die constant op ons gaan zitten) waarna we in het stadje zijn gaan eten. Het restaurant heeft een tuin waar we kunnen eten en... je raadt het al, vliegen zodra ons eten op tafel staat. (Binnen zitten is ook geen optie omdat de ramen en deuren wijd openstaan). J dreigt de vliegen te vermoorden met z'n vork maar dat lukt niet, ze zijn hem te vlug af. H kan soms haar arm net op tijd wegtrekken voor de razendrondvliegende vork grrrrrrrrrrr.   O ja, het thuisfront hoeft zich geen zorgen te maken over de voeten van H... Ze zitten nog steeds vast en doen het weer beter.

Foto’s