De schoenen groeien

Dag 28; 11 juni van Sezanne naar Bagneux 29 km (totaal 566 km)

Grijs en grauw is het buiten bij ons vertrek, in onze regenpakken, uit het Ketrientje, waar overigens bijzonder lieve nonnekes wonen en zorgen. Eerst kopen we bij de bakker wat brood voor onderweg en daarna vervolgen we onze route weer. Een flinke etappe voor vandaag. Dwars door een appelboomgaard waarin we een jong hert zien staan. In Vindey aangekomen staat daar een grote fles (een put die de grens markeert tussen de Brie Champenoise en de Champagne streek). Hiervandaan gaat het naar Saudoy. Na deze plaats volgen we een kilometerslange oude ongebruikte spoorweg richting Anglure. Onze route loopt deze dag voornamelijk door nat gras en een krijtachtige ondergrond die blijft kleven aan onze schoenen waardoor wij dus extra gewicht meezeulen. Onze schoenen groeien dus. Anglure bezit een speciale geschiedenis. Ogier de Saint-Cheron werd eind XIIe eeuw heer van Anglure. Op 13 juli 1395 ging hij strijden aan de zijde van Renaud de Chatillon in Jeruzalem. Volgens de legende werd hij gevangen genomen door sultan Saladdin en na veel verwikkelingen op voorwaarden vrijgelaten, hij moest de naam Saladdin toevoegen aan zijn naam (momenteel zijn er nog 2 families die de naam Saladdin d'Anglure dragen), de halve maan aan het wapenschild toevoegen (nog steeds aanwezig in het wapen van de stad) en een moskee bouwen (thans een minaret op de kerk). In Anglure steken we de Aube over voor de laatste kilometers naar Bagneux. Hier overnachten we bij een bijzonder vriendelijk echtpaar waar we ook Jean Pierre ontmoeten, een medepelgrim uit Doornik. Het is erg gezellig, JP spreekt wat Engels en H wat Frans zodat we leuke gesprekken hebben met z'n vijven. We hebben heerlijk gegeten. Het is een fijne afsluiting van deze vermoeiende dag.