Op naar de Oceaan.....

Daar gaan we weer. Nog steeds geen rustdag gehad sinds Burgo, 4 september. Onze energie is echter nog niet op. Na het prima ontbijt hier in de stad zoeken we vanaf de kathedraal de gele pijlen op die ons de weg wijzen naar Fisterra. Santiago ligt op een heuvel dus we lopen de stad uit bergafwaarts. Al snel gaat het weer omhoog en dit blijft zo deze hele etappe. We hebben in een brochure gelezen dat deze etappe beschreven wordt als " zwaar". Nou, dat vinden wij wel meevallen. Het is wat nevelig als we vertrekken maar na korte tijd breekt de zon gelukkig weer door, alhoewel, toen we achterom keken, zagen we die nevel nog in het dal hangen. We zijn dus boven de mist uitgelopen. Het is ook een heel stuk rustiger geworden op de route want de meeste pelgrims/wandelaars gaan na het bereiken van Santiago naar huis. Het landschap is weer mooi met prachtige vergezichten. Pontemaceira springt er echt wel uit met zijn mooie oude Romeinse brug over een brede rivier. We passeren weer leuke boerendorpjes onderweg naar onze eindbestemming Negreira. Hiervandaan is het nog ongeveer 65 kilometer naar de Atlantische Oceaan bij Muxia.

Als we voor het eten nog wat boodschappen doen bij de supermarkt zien we weer een bekende. De man uit Australië die met zijn vrouw en dochter de camino loopt heeft ook besloten om nog naar Muxia te gaan. We maken een praatje en hij vertelt dat de wijn hier zo goedkoop en lekker is. In Australië moet hij heel veel dollars betalen voor een fles wijn zodat dit één van de redenen is dat hij de camino nog niet los kan laten. We nemen afscheid en gaan naar onze albergue waar we kunnen eten.