Hoog tempo.....
28 september 2012 - Mazaricos, Spanje
Dag 137; 28 september van Negreira naar Maronas 19 km (totaal 2663 km)
Met het opstaan vanochtend in onze albergue, blijkt dat er nog een Nederlander (Leon) hier heeft geslapen. H raakt met hem in gesprek en hij blijkt al op de terugweg te zijn van Muxia, Finisterre naar Santiago. Daar gaat hij met de trein naar een vriend in Frankrijk waar hij een aantal dagen blijft. Dan wordt hij door zijn vriend naar Rocroi gebracht vanwaar hij verder terug loopt naar huis in St. Michelsgestel. Vanaf Namen loopt zijn vriendin mee terug. (29 april is hij vertrokken vanuit zijn woonplaats).
Het plan is om in 3 dagen van Santiago naar Muxia te lopen. Voor vandaag hebben we 33 km in het vooruitzicht. We starten goed met een hoog tempo maar dat blijkt toch te zwaar te zijn. Het breekt op. Na diverse tussenstops om te eten en te drinken komen we na 19 km aan in Maronas. Hier hebben we eens goed gekeken naar de andere overnachtingen op onze route en besluiten we om hier te blijven.
Nu komen we dus op zondag aan in Muxia. Morgen gaan we naar Dumbria waar we al een kamer hebben laten reserveren in een pension.
Allereerst mijn petje af voor jullie geweldige prestatie, wij zouden het waarschijnlijk niet voor elkaar krijgen.
Als ik het zo lees dan zijn jullie net twee dieselmotoren als die eenmaallopen dan blijven ze lopen.
Wij zijn momenteel een blokske om aan het loope op Cyprus.
Ik zal jullie vast nog wel een keertje tegen komen in Berege, nou dan drinken we er een of twee op jullie prestatie, op mijn kosten natuurlijk. En nog een fijne doorreis.
Top hoor einde bijna in zicht.
Geniet van jullie moment samen.
Ja wat zullen die biertjes in Vlissingen strakies toch heerlijk .............
Topie hoor, geniet van jullie bestemming!
Wat zullen die biertjes strakies in Vlissingen toch heerlijk smaken!
Goede reis terug,
Grtjes van ons
Felicidades! Echt geweldig; je hebt de nodige tegenslagen moeten overwinnen, -maar ja, daarvoor is het een pelgrimstocht, en geen vakantiereisje. En je zult de rest van je leven de herinnering aan deze maanden blijven meedragen en koesteren, denk ik. Dank je wel voor het kaarsje in Santiago, dat jullie daar aan gedacht hebben!
We wensen jullie nog een paar fijne dagen toe tot Finisterre, en een behouden thuiskomst!