Bergse Frietjes ......
6 september 2012 - Villarmentero de Campos, Spanje
Dag 115; 6 september van Hornillos del Camino naar Itero de la Vega 31 km (totaal 2174 km)
We vertrekken om 06.30 uur, stikdonker is het nog, maar wel een prachtige sterrenhemel en een maan die ons pad verlicht. Bijzonder wandelen is dit, met soms het hoofdlampje aan om de gele pijl te zoeken die onze richting aangeeft. Achter ons komt het daglicht eraan en daarna de zonsopkomst. Mooi allemaal, dit maak je niet zo vaak mee op deze manier. Het is nog koud maar er is veel minder wind. Dat scheelt een jas. Ons pad krijgt op een gegeven moment aan weerszijden stenen wallen. Dit is het oorspronkelijke pelgrimspad. Over dit traject liepen 1000 jaar geleden ook al pelgrims naar Santiago. Plotseling eindigt de meseta. We bereiken Hontanas dat in een dal ligt, het is 09.00 uur, en zien aan het begin van dit dorp een oude bron in een gewelfde koepel. Erg mooi. In het dorp drinken we koffie/thee met een broodje want we hebben nog niet ontbeten op een mueslireep na dan. Ons pad loopt vervolgens langs de flank van een heuvel waar J bijna op een slang stapt die lekker in het zonnetje ligt. Het beestje (11 cm) schrikt zich rot en gaat er gauw vandoor tot groot verdriet van J want hij had er wel een foto van willen maken. Vervolgens passeren we het klooster van San Anton. In dit 12e eeuwse gotische klooster woonden Franse monniken. Ze ontfermden zich over zieke pelgrims.
We zien de steile wanden van de volgende meseta als we Castrojeriz bereiken na 21 km. Het is nu 12.00 uur en we besluiten om door te gaan want we zijn er nog niet aan toe om te stoppen. Na een cola met een schaaltje olijven, die we erbij krijgen, gaan we weer verder. Het einddoel is Itero de la Vega. We lopen over een dam en brug waarvan de fundamenten stammen uit de Romeinse tijd. Na een steile klim van 1050 m komen we aan de top. De meseta is hier smal en al snel dalen we weer. We vinden de meseta tot nu toe erg mooi. Zeker wat we tot nu toe gezien hebben in Spanje is dit toch één van de mooiere gebieden (vinden wij). Uiteindelijk bereiken we Itero de la Vega na 31 km. Gelukkig, want we voelen onze voeten nu toch echt wel, dus eerst een kamer geregeld (2-persoons ja ja) in een albergue en toen snel de schoenen uit. Na het douchen gaan we naar beneden voor ons welverdiende drankje. Je kan hier een stuk watermeloen op een bordje krijgen, nou daar heeft H wel zin in. 's Avonds eten we hier in de albergue waarbij we ook nog echte Bergse Frietjes geserveerd krijgen van Lamb Weston. We hebben de doos met opschrift gezien. Maar friet bakken kunnen ze hier niet, ze zijn nog veel te bleek en te zompig. Misschien een tip voor Co of Abel om de gebruiksaanwijzing op de doos af te drukken, dan snappen de Spanjaarden het hopelijk.
Toi,toi verder en loop ze. Liefs, Papa/Piet.